به نقل از «ایران اکونومیست»

ساخت پیشرفته‌ترین واحد تصفیه پساب شیمیایی کشور در پتروشیمی گچساران

تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۵۶۱۱۳

شرکت پتروشیمی گچساران با طراحی، تأمین تجهیزات و ساخت پیشرفته‌ترین واحد تصفیه پساب شیمیایی در ایران با ظرفیت ۲۵۰ مترمکعب بر ساعت و با بازیافت ۱۰۰ درصدی ضمن حمایت از پیمانکاران اجرایی داخلی، گام ارزشمندی در راستای‌عدم تولید پساب و حفظ محیط زیست برداشته است.

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از  روابط عمومی شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس، مدیرعامل شرکت پتروشیمی گچساران در خصوص سیستم تصفیه پساب بدون مایع، Zero Liquid Discharge (ZLD) اظهار داشت: این سیستم، یکی از پیشرفته‌ترین و جدیدترین سیستم‌های تصفیه پساب است که خروجی نهایی آن بدون هیچ‌گونه پساب مایع و شیرابه بوده و در واقع خروجی این سیستم، لجن جامد کیک مانند است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مهندس مصطفی حیدریان افزود: با توجه به استراتژی کلان تعریف‌شده در سطوح مدیریت ارشد سازمان مبنی بر کاهش پساب و پسماند تولیدی فرایند خود و همچنین جهت دستیابی به الزامات قانونی و محلی در راستای حفظ محیط‌زیست و پایبندی به شعار توسعه پایدار، اقدام به طراحی سیستم ZLD کرده است. کاهش هدر رفت آب با بازگردانی آب مصرفی پساب، از ویژگی‌های اقتصادی این طرح است.

وی ادامه داد: از دلایل فنی پیدایش این سیستم، نواقص سیستم‌های قدیمی تصفیه پساب از جمله سیستم RO بوده که پساب زیاد، شوری و TDS (جامدات محلول در آب) بالا ایجاد می‌کرد. این فناوری عمدتاً در کشورهای خارجی از جمله امریکا و اتحادیه اروپا طراحی و اجرا می‌شد که با تلاش و همت مهندسان ایرانی، پتروشیمی گچساران پیشگام در اجرای این سیستم در کشور عزیزمان است.

مدیرعامل پتروشیمی گچساران مراحل مختلف این فرایند را با توجه به دبی و ترکیب شیمیایی پساب اینگونه شرح داد:
▫️مرحله اول شفاف‌سازی / راکتور (Softening / Reactor): در این مرحله با تزریق مواد منعقد کننده از جمله کلرید آهن (FeCL3) و آنتی اسکالانت در سه حوضچه راکتوری و مخازن سختی گیر، رسوب‌دهی افزایش و گروهی از فلزات، بی‌کربنات‌ها، سیلیس و غیره رسوب و بصورت لخته‌های جامد از آب جدا می‌شوند.
▫️مرحله دوم اولترافیلتراسیون است. در این مرحله حدود ۳۶ گروه فیلتر غشایی وجود دارد که پساب مرحله قبل از این فیلترها عبور می‌کند و ذرات جامد در بین این فیلترها جمع‌آوری و به صورت دوره‌ای خارج شده و پساب وارد مرحله بعد می‌شود.
▫️مرحله سوم شامل اسمز معکوس شماره یک (RO ۱) و اسمز معکوس شماره دو (CCRO) است که پساب با فشار بالا به سمت میکرو فیلترهای کارتریجی هدایت و ذرات معلق جامد به دام می‌افتد.
▫️مرحله چهارم تبخیرکننده چندگانه (MEE) است که پساب اسپنت کاستیک (Spent Caustic) خنثی‌شده، طی فرایندهایی کریستالیزه می‌شود و نمک آن دفع و آب شفاف سرریز می‌شود. لازم به توضیح می‌باشد پساب اسپنت کاستیک یکی از خطرناک‌ترین پساب‌های تولیدی در صنایع بوده که با این روش بطور کامل خنثی می‌شود.
▫️در پایان آب شفاف جهت استفاده مجدد به سیستم برگردانده می‌شود و از هدر رفت بالای آب و انرژی ممانعت به عمل می‌آید.

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: پتروشیمی گچساران تصفیه پساب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۵۶۱۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از دجله تا راین!/کدام کشور اروپایی رکورددار تجهیز صدام به تسلیحات شیمیایی بود؟

روزنامه آلمانی «بیلد زایتونگ» روز ۱۳ اردیبهشت سال۱۳۶۷ نوشت: «در جنگ ایران و عراق حداقل ۱۶ شرکت آلمانی مظنون به مشارکت در برنامه‌های تسلیحاتی عراق هستند و دادگستری آلمان مشغول تحقیق در این زمینه است».

به گزارش ایسنا، روزنامه قدس نوشت: روزنامه پرطرفدار «بیلد» اولین و آخرین رسانه آلمانی نبود که در این باره مطلب منتشر کرد همچنان ‌که شرکت‌ها و مؤسسات آلمانی دخیل در فروش تسلیحات شیمیایی به عراق  فقط همین ۱۶ شرکت نبودند.

یک قُلُپ گاز خردل
حتی تصاویر به جا مانده از کشتارهای شیمیایی، اسناد و مدارک به جا مانده و عکس و فیلم‌های جانبازان شیمیایی نمی‌توانند برای جوانان و میانسالان نسل امروز، آن طور که شاید و باید از هولناکی سلاح‌های شیمیایی بگویند. هیچ‌کدام از تصاویر حتی اگر زبان باز کنند نمی‌توانند از زبان رزمنده‌ای که ناغافل و ناچار در معرض گاز «عامل اعصاب» قرار گرفته، مردمک چشم‌هایش منقبض شده، عضلاتش بی حس و حال می‌شوند و سلسله اعصاب مربوط به سیستم تنفسی‌اش یکی‌یکی از کار می‌افتند، حرف بزنند و بگویند تا یکی دو ساعت دیگر که مرگ قرار است برسد، چه حالی دارد و چه درد جانکاهی را تحمل می‌کند. همان‌طور که نمی‌توانند به من و شما درست و حسابی بفهمانند، گاز خردل چه بر سر پوست دست و صورت آدم می‌آورد و تاول‌های هولناکش با ریه رزمنده‌ای که آن را تنفس کرده چه می‌کند. «عامل خون» یعنی چه و با آدم چه می‌کند...؟

کارخانه‌اش را ببر
درباره نقش کشورهای غربی در کمک نظامی به صدام که هیچ، درباره نقش آن‌ها و ردپایشان در تجهیز ارتش بعثی به انواع و اقسام سلاح‌های ممنوعه و مرگبار شیمیایی، در همان سال‌های آخر جنگ افشاگری‌های زیادی شد. در میان کشورهای همیشه مدعی حقوق بشر، انسانیت و آزادی، آلمانی‌ها گویا، گوی سبقت را در کمک شیمیایی به بعثی‌ها ربوده بودند. این را براساس اعتراف‌های اندک‌اندک رسانه‌های غربی و بعدتر اعتراف‌های خود آلمانی‌ها می‌گوییم. «اشپیگل» چند سال بعد و زمانی که نشریات دیگر اروپایی و یا آمریکایی جسته و گریخته افشاگری‌های محدودی درباره آزمایشگاه و کارخانه مواد شیمیایی در ساحل دجله، شهر سامرا و... انجام دادند، در سلسله گزارش‌های مفصل نه‌تنها از ارسال سلاح‌های شیمیایی بلکه از انتقال کارخانه و تکنولوژی ساخت مواد مرگبار شیمیایی توسط آلمان خبر می‌دهند. فقط در یک مورد آن تاجر عراقی «علی قاضی» که با وساطت رئیس‌جمهور و وزیرخارجه وقت آلمان از زندان‌های عراق آزاد شده و به آلمان برگشته، در هامبورگ شرکت صادرات و واردات راه می‌اندازد و با همکاری یک افسر عضو سازمان ضدجاسوسی آلمان غربی، ترتیب صدور یک کارخانه تهیه سلاح‌های شیمیایی به عراق را می‌دهد. این کارخانه سالیانه یک‌میلیون و ۷۶۰ هزار تن مواد شیمیایی را به گازهای کشنده خردل و تابون تبدیل می‌کند.

نه حتی یک یورو!
رسانه‌های مختلف ایرانی و غیرایرانی یک بار همزمان با آغاز شرارت  تکفیری‌ها در سوریه که وزیرخارجه آلمان بابت احتمال استفاده دولت سوریه از تسلیحات شیمیایی ابراز نگرانی کرد و بار دیگر همزمان با بالاگرفتن اغتشاشات در ایران و اشک تمساح ریختن دولتمردان آلمانی برای مردم ایران، از سال‌های جنگ تحمیلی نوشتند و به آلمانی‌ها یادآور شدند در دهه ۶۰ حداقل ۸۰ شرکت آلمانی به صدام تسلیحات شیمیایی یا تکنولوژی تولید آن را می‌فروخته‌اند! آشنایی با سابقه و سرانجام فقط یکی از این شرکت‌ها بد نیست: «شرکت «Imhausen-Chemie» که پای ثابت فروش تسلیحات شیمیایی به عراق است یک شرکت مثلاً دارویی- شیمیایی است که سال ۱۹۱۲ پایه‌گذاری شده و در طول جنگ دوم جهانی هم سراغ تولید مواد شیمیایی فوق‌خطرناک و مرگبار رفته است. در دهه۸۰ میلادی صادرکننده مواد شیمیایی مرگبار به عراق و لیبی بوده، مواد ممنوعه‌ای همچون اکستازی را صادر می‌کرده و... بنا به نوشته «اشپیگل» بعدها و با اعلان ورشکستگی شرکت و افشاگری رسانه‌ها، تحت پیگرد قرار می‌گیرد، اما مقام‌های دولتی آلمان به‌شدت از آن حمایت می‌کنند. در نهایت این شرکت نه به خاطر فروش تسلیحات شیمیایی به عراق، بلکه به خاطر تولید مواد روانگردان و فروش آن‌ها به لیبی فقط محکوم به پرداخت جریمه نقدی می‌شود، مالکش مدتی به زندان رفته و بعد به بهانه بیماری آزاد می‌شود و به قول اشپیگل حتی یک یورو از ثروت کلانی که اندوخته، توسط دولت ثبت و ضبط نمی‌شود!  

انتهای پیام